فهرست مطالب

خون - سال پنجم شماره 2 (پیاپی 19، تابستان 1387)

فصلنامه خون
سال پنجم شماره 2 (پیاپی 19، تابستان 1387)

  • تاریخ انتشار: 1387/05/11
  • تعداد عناوین: 9
|
  • محمدحسین مقدسی، شهرام سمیعی، صدیقه امینی کافی آباد، زهرا عطایی، مهناز کواری، مریم سبحانی صفحه 67
    سابقه و هدف
    ترومبوآمبولی وریدی یک بیماری شایع و خطرناک است. عواملی که سبب تمایل به ایجاد ترومبوز می شوند، ممکن است ارثی یا اکتسابی باشند. جهش پروترومبین G20210A که در منطقه ترجمه نشده '' 3 ژن فاکتور II رخ می دهد، همراه با افزایش ابتلا به ترومبوز در جمعیت قفقازی دیده می شود، البته وجود این رابطه در جمعیت های دیگر هنوز مورد بحث است. سطح پروترومبین در افرادی که واریانت هتروزیگوت ژن پروترومبین G20210A را دارند تقریبا 25% بیش از میانگین سطح پروترومبین در افراد طبیعی است. این مطالعه به منظور بررسی فراوانی جهش ژن پروترومبین G20210A در بیماران ترومبوتیک طراحی شده است.
    مواد وروش ها
    پژوهش حاضر از نوع توصیفی و مقطعی بود که بر روی نمونه 299 بیمار مبتلا به ترومبوآمبولی انجام گرفت. بیماران مورد بررسی شامل 116 مرد و 183 زن بودند. ریسک فاکتورهای معمول در ترومبوز وریدی و ترومبوآمبولی ریوی از قبیل پروتئین C، S، کمبود آنتی ترومبین III و مقاومت به APC مورد بررسی قرار گرفتند.
    یافته ها
    نتایج حاصل از این بررسی نشان می دهد که تنها 7/1% بیماران با ترومبوآمبولی، ناقل جهش پروترومبین G20210A بودند که یکی از جهش های شایع در جمعیت قفقازی می باشد(18%). فرم هموزیگوت PRT (پروترومبین) G20210A یافت نشد.
    نتیجه گیری
    این پژوهش نشان می دهد که جهش G20210A بر خلاف شیوع بالا در کشورهای غربی، در کشور ما از شیوع کمی برخوردار است(7/1%). در حالی که مقاومت به پروتئین C فعال شده(APC) شایع می باشد.
    کلیدواژگان: پروترومبین، جهش، واکنش زنجیره ای پلیمراز، ترومبوآمبولی وریدی
  • مهدی الله بخشیان، محمدحسین محمدی، قاسم رستگار لاری، احمد کاظمی، فریدون علا، شیرین روانبد، عاطفه الله بخشیان صفحه 73
    سابقه و هدف
    هموفیلی B لیدن یک بیماری خونریزی دهنده ارثی است که با بیان تغییر یافته فاکتور IX شرح داده می شود. این شکل از هموفیلی در ارتباط با موتاسیون های نقطه ای متنوع در محدوده ای 40 نوکلئوتیدی از ناحیه پروموتوری ژن فاکتور IX رخ می دهد. بیماران کلاسیک هموفیلی B لیدن دارای سطح فاکتور IX پلاسمایی Units/ml 1/0(کمتر از 15%) در دوران قبل از بلوغ هستند اما متعاقب بلوغ، سطح فاکتور IX در گردش آن ها افزایش می یابد و در اواسط زندگی به 60% سطح نرمال می رسد. این مطالعه برای اولین بار به ارزیابی شیوع موارد هموفیلی B لیدن در بین بیماران مبتلابه هموفیلی B در ایران پرداخته است.
    مواد وروش ها
    مطالعه انجام شده از نوع توصیفی گذشته نگر بود. تعداد 43 بیمار هموفیلی B که به درمانگاه جامع کودکان هموفیل ایران مراجعه کرده بودند مورد ارزیابی قرار گرفتند. استخراج DNA با استفاده از روش پروتئیناز K انجام شد. سپس اگزون شماره 1 فاکتور IX انعقادی در همه بیماران به وسیله روش PCR تکثیر شد و بعد از آن محصول برای جداسازی موارد دارای موتاسیون در این ناحیه با استفاده از روش CSGE مورد مطالعه قرار گرفت.
    یافته ها
    از بین بیماران دو نفر الگوی هترودوبلکس مرتبط با جهش را روی ژل CSGE از خود نشان دادند. برای تعیین نوع دقیق موتاسیون در این بیماران، DNA این نمونه ها تعیین توالی(sequencing) شد و دو بیمار هموفیل B لیدن شناسایی شدند.
    نتیجه گیری
    نتایج فوق نشان می دهد که شیوع بیماری هموفیلی B لیدن در بیماران هموفیل B بررسی شده حدودا 6/4 % است و شیوع بالاتر این بیماری را در ایران در مقایسه با سایر مناطق جغرافیایی گزارش شده مطرح می سازد.
    کلیدواژگان: هموفیلی B لیدن، فاکتور IX، ~ ناحیه پروموتوری
  • افسانه آقایی، علی اکبر پورفتح الله، سیده زهرا بطحایی، سید محمد موذنی، هاشم خرسند محمدپور صفحه 81
    سابقه و هدف
    فرآورده های ایمونوگلوبولین داخل وریدی(IVIG) در درمان اختلالاتی هم چون نقص های ایمنی اولیه و ثانویه، اتوایمیون، سیستماتیک التهابی و نیز در بیماری های عفونی به صورت موثر کاربرد دارد و حال حاضر از پرمصرف ترین اجزای پلاسمایی در جهان محسوب می شود. افزودن مراحل متعدد به فرآیند تولید IVIG که به منظور تخلیص بیشتر صورت می گیرد، باعث کاهش بازدهی و افزایش هزینه های ساخت می شود. لذا تولیدکنندگان همواره در صدد ارایه روش های مقرون به صرفه با در نظر گرفتن حفظ کیفیت و ایمنی مصرف هستند. در این مطالعه نه تنها مسیر تهیه فرآورده نهایی با حفظ کیفیت کوتاه تر شده، بلکه ایمنی محصول نیز با انجام پاستوریزاسیون به عنوان روش ویروس زدایی تامین گردیده است.
    مواد وروش ها
    بررسی انجام شده از نوع تجربی بود. از پلاسمای تازه منجمد شده(FFP) به عنوان ماده اولیه و با روش رسوب دادن با اتانل در سرما(روش Cohn)، خمیر فراکشن II (غنی از IgG) تهیه گردید. جهت تخلیص و با استفاده از فیلتراسیون، ناخالصی های غیر محلول حذف شد. قبل از انجام ویروس زدایی، محلول پروتئینی دیافیلتر و پس از افزودن پایدار کننده پاستوریزاسیون گردید. محلول پاستوریزه شده مجددا دیافیلتر و سپس اولترافیلتر گردید و پس از فیلتراسیون در شرایط استریل فرآورده IgG نهایی تهیه شد.
    یافته ها
    کنترل کیفی محصول نهایی نشان داد که فرآورده IVIG به دست آمده با روش پیشنهادی، از خلوص 100% برخوردار می باشد. میزان پلیمر پس از انجام پاستوریزاسیون و در محصول نهایی کمتر از یک درصد تعیین گردید. هم چنین با انجام آزمایش طیف سنجی دو رنگ نمایی، ساختار دوم و سوم مولکول IgG روش پیشنهادی در مقایسه با محصولات تجاری IVIG بررسی شد که نتایج مشابه و قابل قبولی را ارایه نمود. بازده محصول با انجام آزمایش نفلومتری محاسبه شد، که محصول 1/39% IgG از پلاسمای اولیه به دست آمد.
    نتیجه گیری
    نتایج آزمایش ها بر روی محصول نهایی از نظر خلوص نشان داد که روش تخلیصی به کارگرفته شده علیرغم کوتاه شدن فرآیند در مقایسه با روش های رایج، بسیار مطلوب می باشد. روش پیشنهادی پتانسیل های لازم برای هر دو مقوله مربوط به تولید مقرون به صرفه با حفظ کیفیت و ایمنی مصرف را از خود نشان داد که با انجام آزمایش های تکمیلی این روش، امکان به اجرا در آوردن آن در مقیاس صنعتی وجود دارد.
    کلیدواژگان: پلاسما، تخلیص، ایمونوگلوبولین داخل وریدی، فراکشن II کوهن
  • محمد قربانی، مسعود سلیمانی، سعید کاویانی، امیر آتشی صفحه 89
    سابقه و هدف
    سلول های بنیادی جنینی، سلول های بالقوه چند ظرفیتی اند که ازتوده سلول داخلی مرحله بلاستوسیت جنینی مشتق می شوند. تاکنون تمایز سلول های بنیادی جنینی به رده مگاکاریوسیتی، از هم کشتی با سلول های استرومایی مغز استخوان بوده است که دارای معایبی چون احتمال انتقال آلودگی از لایه تغذیه کننده به سلول های بنیادی وهمچنین ترشح فاکتورهای نامشخص از این لایه در ایجاد تمایز ناخواسته و ایجاد تغییرات ژنتیکی در سلول های بنیادی جنینی می باشد.در این مطالعه با حذف لایه تغذیه کننده، سلول های بنیادی جنینی موش به رده مگاکاریوسیتی تمایز داده شد.
    مواد وروش ها
    مطالعه انجام شده از نوع تجربی بود. به روش قطره گذاری آویزان، از سلول های بنیادی جنینی موش رده R1، اجسام شبه جنینی حاصل شدو سپس اجسام شبه جنینی، در دو گروه آزمون (محیط IMDM حاوی FBS، ال گلوتامین، اسیدهای آمینه غیرضروری،بتامرکاپتواتانول و فاکتورهای رشد TPO و IL3) وگروه کنترل(همان محیط کشت آزمون و فاقد فاکتورهای رشد) کشت شدند.بعد از گذشت 4 روز، آزمون سنجش کلونی و پس از 8 روز رنگ آمیزی ایمونوسیتوشیمی مولکول CD41 وآزمون نسخه برداری از ژن PF4 توسط RT-PCR برای اثبات تمایز به رده مگاکاریوسیتی انجام گرفت.
    یافته ها
    نتایج سنجش کلونی نشان داد که سلول های مورد نظر توانایی تشکیل کلونی را دارند. تعداد کل کلونی های تشکیل شده 1/6 ± 57 و کلونی های بنزیدین مثبت 6/3 ± 18 بود. از طرفی رنگ آمیزی ایمونوسیتوشیمی و RT-PCR نشان داد که مولکول CD41 و ژن PF4 در سلول های تمایز یافته بیان می شوند.
    نتیجه گیری
    نتایج ما نشان داد که سلول های بنیادی جنینی موش بدون استفاده از لایه تغذیه کننده به رده سلول های مگاکاریوسیتی تمایز می یابند و می توان از سلول های بنیادی جنینی به عنوان منبع نامحدود وجدید برای تولید رده مگاکاریوسیتی وانجام تحقیقات پایه ای وبیولوژیکی این رده استفاده نمود.
    کلیدواژگان: سلول های بنیادی جنینی، مگاکاریوسیت، تمایز سلولی
  • آزیتا آذرکیوان، محمدحسین احمدی، احمد قره باغیان، سیما ذوالفقاری انارکی، سهیلا ناسی زاده، مهتاب مقصودلو، عبدالمجید طولابی، پروین لطفی صفحه 99
    سابقه و هدف
    بیماران تالاسمی به علت ماهیت مزمن بیماری به تزریق خون مداوم نیاز دارند. چون در تزریق خون فقط گروه های خونی اصلی کنترل می شوند، ایجاد آنتی بادی علیه سایر گروه های خونی(آنتی بادی های نامنظم یا آلو آنتی بادی) در این بیماران می تواند باعث بروز واکنش های خونی(واکنش همولیتیک تاخیری) گردیده و عوارضی را به وجود آورد. در این مطالعه، غربالگری و تایپینگ آنتی بادی های نامنظم با روش ژل بررسی شده است.
    مواد وروش ها
    در یک مطالعه توصیفی، 441 بیمار تالاسمی مراجعه کننده به درمانگاه بیماران تالاسمی بزرگسال تهران(ظفر) و مرکز تالاسمی قزوین مورد بررسی قرار گرفتند. فرم های اطلاعاتی در مورد وضعیت تزریق خون برای کلیه بیماران تکمیل گردیده و از کلیه بیماران، نمونه خون گرفته شد. قبل از انجام آزمایش های غربالگری به روش ژل، برای کلیه بیماران تست کومبس غیر مستقیم به روش لوله ای انجام شد و سپس همین تست به روش ژل بر اساس دستورالعمل استاندارد آن صورت گرفته و نتایج حاصله بر اساس فرم های تکمیل شده توسط بیماران با استفاده از نرم افزار 5/11 SPSS و آزمون آماری کای دو(Chi-square)، با اطمینان 95 درصد مورد بررسی قرار گرفت.
    یافته ها
    بیماران مورد بررسی شامل 234 مرد(1/53%) و 207 زن(9/46%) با میانگین سنی 6/22 (27/9 ± SD) سال و از این تعداد، 362 بیمار تالاسمی ماژور(1/82%) و 79 بیمار، تالاسمی اینترمدیا(9/17%) بودند. از مجموع 441 نمونه بررسی شده در غربالگری بیماران، 391 بیمار(7/88%) فاقد آلوآنتی بادی و 50 بیمار(3/11%) دارای آلو آنتی بادی بودند که در بین آنتی بادی های شناسایی شده، Anti-Kell در 28 درصد و Anti-D در 16 درصد و آنتی بادی بر علیه زیر گروه های دیگر Rh شامل E، e، C، c و Cw در 26 درصد بیشترین مقدار را تشکیل می دادند. در مقایسه نتایج روش ژل میکروتیوب با روش لوله ای، 26 بیمار که با روش ژل به عنوان مورد مثبت شناسایی شده بودند، با روش لوله ای که در حال حاضر در ایران انجام می شود، نتایج منفی داشتند.
    نتیجه گیری
    با توجه به شیوع آلوایمیونیزاسیون در بیماران تالاسمی که بیشتر از دو سوم آن ها مربوط به زیر گروه های Rh، به خصوص c، C، E و گروه Kell می باشد، امروزه توصیه می شود در بیماری که به تازگی تشخیص تالاسمی داده شده، قبل از آغاز تزریق خون، علاوه بر ABO، گروه های Rh، Kell، Kidd، Duffy برای او نیز تعیین شود تا فنوتیپ گروه های خونی مهم بیمار را داشته باشیم. در ضمن ثابت شده، اگر در هر بار تزریق خون و آزمون های سازگاری(کراس مچ)، انتخاب کیسه خون بر اساس گروه های Rh و Kell و مطابق با فنوتیپ بیمار صورت پذیرد، می توان تا 90% از بروز آلوایمیونیزاسیون کاست.
    کلیدواژگان: غربالگری، تالاسمی، انتقال خون، ایمیونیزاسیون
  • سید حمیدالله غفاری، مرجان یغمایی، کامران علی مقدم، اردشیر قوام زاده، محمد جهانی، سید اسدالله موسوی، مسعود ایروانی، بابک بهار، عیسی بایبوردی صفحه 109
    سابقه و هدف
    ناهنجاری های کروموزومی مشخصی به نام کروموزوم فیلادلفیا که در بیش از 90% بیماران مبتلا به لوسمی میلوئیدی مزمن(CML) دیده می شود، ناشی از ترانسلوکاسیون دو طرفه بین کروموزوم های 9 و 22 می باشد و باعث ایجاد فیوژن های BCR-ABL می گردد. مهم ترین و فراوان ترین فیوژن های BCR-ABL، b3a2 و b2a2 و ela2 می باشند. فیوژن های دیگری که با فراوانی کمتر دیده می شوند شامل b3a3، b2a3 و e19a2 هستند. این مطالعه به منظور راه اندازی روش مولتیپلکس RT-PCR و تعیین فراوانی فیوژن های مختلف در بیماران ایرانی مبتلا به لوسمی میلوئیدی مزمن انجام شده است.
    مواد وروش ها
    مطالعه انجام شده از نوع تجربی بود. نمونه خون محیطی از 75 بیمار CML جمع آوری و روش مولتیپلکس RT-PCR برای تشخیص انواع فیوژن های BCR/ABL حاصل از ترانس لوکاسیون 9 و 22 راه اندازی شد.
    یافته ها
    بیماران برای انواع مختلفی از این فیوژن ها مثبت بودند. در بیشتر بیماران فیوژن های b3a2 (62%) و b2a2 (20%) وجود داشت در حالی که در سایر بیماران فیوژن های b3a3، b2a3 و e1a2 و یا بیان هم زمان b3a2 و b2a2 دیده شد. میزان بیان هم زمان b3a2 و b2a2 در 5% بیماران دیده شد.
    نتیجه گیری
    با روش مولتیپلکس می توان علاوه بر فیوژن های معمول b3a2 و b2a2، انواع فیوژن های نادر دیگر را در بیماران CML تشخیص داد. در بیماران CML ایرانی نسخه های b3a2 حدودا 3 برابر بیشتر از b2a2 می باشد که در مقایسه با نسبت گزارش شده توسط محققین دیگر بیشتر است. احتمالا نوع فیوژن می تواند دارای اهمیت بالینی بوده و به ما در شناخت پاتوژنز سلول های لوکمیک دارای(9: 22) t کمک کند.
    کلیدواژگان: لوسمی میلوئیدی مزمن، واکنش زنجیره ای پلیمراز معکوس چندگانه، کروموزوم فیلادلفیا
  • شیوا نظری، اکبر شفیعی، فاطمه عبدالله گرجمی صفحه 117
    سابقه و هدف
    لوکمی لنفوبلاستیک حاد به عنوان شایع ترین بدخیمی کودکان می باشد که بهترین پاسخ را به درمان دارد. در سال های اخیر علاوه بر سن، جنس و تعداد گلبول های سفید، بررسی ژنتیک به عنوان یکی از عوامل تاثیرگذار در پیش آگهی بیماران انجام می شود. این بررسی در کودکان مبتلا به لوکمی لنفوبلاستیک حاد مراجعه کننده به بیمارستان کودکان مفید به مدت 3 سال انجام شده است، تا عوامل موثر در پیش آگهی بیماری لوکمی لنفوبلاستیک حاد با تاکید بر کاریوتیپ بیماران تعیین گردد.
    مواد وروش ها
    مطالعه حاضر به صورت گذشته نگر انجام شد. از 102 بیماری که در طی سال های 1381-1379 با تشخیص لوکمی لنفوبلاستیک حاد به بیمارستان کودکان مفید مراجعه کرده بودند، 74 مورد وارد مطالعه شدند و 28 بیمار به دلیل نداشتن آزمایش سایتوژنتیک از مطالعه خارج گردیدند. بیماران در گروه سنی 6 ماه تا 13 سال قرار داشتند که بر اساس شمارش گلبول های سفید و سن به دو گروه پرخطر(42 بیمار) و کم خطر(32 بیمار) تقسیم شدند. سپس نتایج آزمایش سایتوژنتیک بیماران و فاکتورهای جانبی نظیر زیر رده های سلولی(بر اساس فلوسیتومتری)، سن، جنس و شمارش کامل سلول های خونی(گلبول سفید، هموگلوبین و پلاکت) در گروه های پرخطر و کم خطر تحت بررسی و مقایسه قرار گرفتند. نتایج توسط آزمون آماری کای دو و نرم افزار SPSS ویرایش 5/11 تحلیل شد.
    یافته ها
    از 74 بیمار مورد بررسی، 64 بیمار(5/86%) بر اساس فلوسیتومتری دارای لوکمی از نوع Pre B cell بودند که بر اساس تعداد گلبول های سفید، 38 مورد(4/59%) از آن ها در گروه کم خطر قرار گرفتند. در بررسی سایتوژنتیک، 34 بیمار(9/45%) دارای کاریوتیپ طبیعی، 16 بیمار(6/21%) دارای اختلال تعداد کروموزوم ها و 14 بیمار(19%) دارای اختلال ساختاری کروموزوم بودند. در 10 بیمار باقی مانده جواب آزمایش سایتوژنتیک غیر قابل نتیجه گیری بود. کاریوتیپ در بیماران دو گروه کم خطر و پرخطر با هم مقایسه شد که تفاوت چندانی وجود نداشت و مختصر تفاوت قابل اغماض بود. از نظر جنسیت تعداد پسران به طور قابل توجهی در گروه کم خطر بیشتر از دختران بود(9/61% در مقابل 1/39%) اما از نظر کاریوتیپ میان این دو گروه نیز تفاوتی وجود نداشت.
    نتیجه گیری
    با توجه به نتایج این تحقیق، از نظر اختلالات ژنتیکی میان دو گروه تفاوت محسوسی مشاهده نشد. بر این اساس می توان چنین فرض نمود که سن و تعداد گلبول های سفید به تنهایی فاکتور اولیه مناسبی برای پیش آگهی نمی باشند و بررسی ژنتیک به خصوص در محدوده ژن می تواند عامل تعیین کننده ای باشد. لذا تکرار تحقیق با حجم نمونه بیشتر و تطابق دادن عوامل موثر در پیش آگهی با سیر بیماری به صورت مطالعه آینده نگر ضروری به نظر می رسد.
    کلیدواژگان: لوکمی لنفوبلاستیک حاد، سایتوژنتیک، پیش آگهی
  • محمدرضا دیهیم، فرهاد رازجو، مهتاب مقصودلو، بدرالسادات آقایی، زهره عطارچی، شهین شریفی صفحه 125
    سابقه و هدف
    آزمایش اندازه گیری هموگلوبین در اهداکنندگان خون جهت کنارگذاشتن افراد کم خون و یا آن هایی که ممکن است بعد از اهدای خون دچار کم خونی شوند مهم می باشد. روش غربالگری هموگلوبین می بایست از دقت و صحت مناسب برخوردار باشد تا بتوان اهداکنندگان مناسب را جهت اهدای خون انتخاب نمود. در این مطالعه هدف مقایسه هموگلوبین اندازه گیری شده در اهداکنندگان با استفاده از تست نواری و روش دستگاهی(استاندارد) می باشد.
    مواد وروش ها
    مطالعه انجام شده از نوع توصیفی بود. از 144 خانم اهداکننده خون با میانگین سنی 11 ± 33 سال که توسط آزمایش نواری هموگلوبین(Hb color scale) میزان هموگلوبین آن ها قبل از اهدای خون اندازه گیری شده و واجد شرایط اهدای خون بودند، به طور هم زمان نمونه خون دیگری نیز جهت اندازه گیری هموگلوبین با استفاده از دستگاه شمارشگر سلولی(Sysmex K-800) به آزمایشگاه ارسال گردید. نمونه برداری در مدت 5 ماه انجام شد و نتایج حاصل از میزان هموگلوبین به دو روش، با استفاده از نرم افزار SPSS نگاره 5/11 و استفاده از آزمون ویل کوکسون(Wilcoxon) و ضریب همبستگی اسپیرمن(Spearman) مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
    یافته ها
    در این مطالعه با توجه به بررسی های آماری انجام شده اختلاف معنی داری بین نتایج به دست آمده از میزان هموگلوبین به دو روش وجود داشت(001/0 p<)(میانگین هموگلوبین با استفاده از آزمایش نواری gr/dl 2/13 و با استفاده از شمارشگر سلولی gr/dl 78/12 بود ومیانه هموگلوبین با روش نواری gr/dl 14 و با شمارشگر سلولی gr/dl 8/12 بود). در بررسی ضریب همبستگی پیرسون، ارتباط معنی داری بین دو روش اندازه گیری وجود نداشت.
    نتیجه گیری
    طبق نتایج به دست آمده، اختلاف معنی داری بین نتایج به دست آمده از میزان هموگلوبین در اهداکنندگان توسط دو روش اندازه گیری وجود داشت. به همین علت زمانی که از روش(نواری) جهت انتخاب اهداکننده مناسب استفاده می شود ممکن است اهداکنندگانی که دچار کم خونی بوده و یا بر اثر اهدای خون به سمت کم خونی پیش روند، وارد زمره اهداکنندگان شوند. به همین علت پیشنهاد می شود اهداکنندگانی که هموگلوبین آن ها توسط روش نواری کمتر از gr/dl 13 است، حتما مجددا با استفاده از روش های دقیق تر و حساس تر نظیر استفاده از Hemo Cue و یا شمارشگر سلولی بررسی شوند.
    کلیدواژگان: هموگلوبین، کم خونی، اهداکنندگان خون
  • هایده علاءالدوله ای، معصومه کاشی زاده، فرحناز صدیقیان صفحه 133
    سابقه و هدف
    خون فرآورده ارزشمندی است بنابراین نگهداری، توزیع و مصرف صحیح آن به نظارت و دقت بسیار زیادی نیاز دارد. درخواست خون بیش از حد نیاز، نه تنها موجب کاهش کیفیت و کهنه شدن خون می گردد بلکه بار مالی اضافی به مراکز درمانی و بیماران تحمیل می کند. هدف از این مطالعه بررسی میزان درخواست و مصرف خون در بخش های مختلف بیمارستان یحیی نژاد بابل بود.
    مواد وروش ها
    مطالعه انجام شده از نوع توصیفی بود. تعداد درخواست های خون برای 1042 بیمار در طی 3 ماه مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات لازم از واحد بانک خون این مرکز جمع آوری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار 5/11 SPSS مورد بررسی قرار گرفتند.
    یافته ها
    از 1042 بیمار مورد بررسی که درخواست خون داشتند، 599 نفر مؤنث(5/57%) و 243 نفر مذکر(5/42%) بودند. از 724 بیماری که تزریق خون داشتند، 361 نفر مؤنث(9/49%) و 363 نفر مذکر(1/50) بودند. شاخص کلی C/T و TI به ترتیب 01/2 و 86/0 بود که در مقایسه با عدد استاندارد(5/2 C/T < و 5/0 TI 3) از وضعیت مطلوبی برخوردار می باشد.
    نتیجه گیری
    از یافته های این مطالعه می توان نتیجه گرفت رعایت اصول صحیح سفارش خون می تواند از میزان درخواست های غیر ضروری، کمبود کاذب خون، فشار به مراکز انتقال خون، بالا رفتن مدت زمان نگهداری خون، افزایش ضایعات و انتقال آلودگی به بیماران به میزان فاحشی بکاهد.
    کلیدواژگان: انتقال خون، بیمارستان، ایران
|
  • Moghaddasi, Sh. Samiee, S. Amini Kafi Abad, Z. Attaee, M. Kavari, M. Sobhani Page 67
    Background and objectivesThrombophilia is a common and dangerous disease. It may be heritable or acquired. A substitution in the 3' untranslated region of prothrombin gene (PRT-G20210A) has been reported to be related to thrombophilia in Caucasians, but this relationship remains in debate in other populations. The hetrozygote form of PRT G20210A gene variant expresses prothrombin 25% higher than the average level. This study was performed to evaluate the prevalence of G20210A gene mutationas in thrombotic patients. Materials and MethodsIn this descriptive and cross sectional study, 299 patients with venous thromboembolism were selected. The subjects consisted of 116 male and 183 female. Traditional risk factors for venous thrombosis and pulmonary thromboembolism such as proteins C, S, ATIII deficiency and APC-resistance were investigated as well. ResultsWe found that only 1.7% of patients with venous thromboembolism were carrier of prothrombin G20210A mutation which is one of the prevalent point mutations in Caucasians patients (18%). The homozygote form of PRT G20210A was not found. ConclusionsProthrombin G20210A mutations in Iranian population as opposed to western populations are rare (1.7%) with APC-resistance being common in the former.
  • M.H. Mohammadi, Gh. Rastegar Lari, A. Kazemi, F. Ala, Sh. Ravanbod, A. Allah Bakhshian Page 73
    Background and objectivesHemophilia B Leyden is an X chromosome-linked bleeding disorder characterized by an altered developmental expression of blood coagulation factor IX. This form of hemophilia has been found to be associated with a variety of single point mutations encompassing a 40-nucleotide region in factor IX promoter region. Mutations in factor IX gene promoter though relatively rare (about 2% of total) are important because they can give rise to the unique hemophilia B Leyden phenotype. Materials and MethodsOur objective was to study mutations in exon-1 in 4 3 Iranian hemophilia B patients to recognize possible cases of hemophilia B Leyden. Exon-1 of factor IX gene was amplified by PCR; then, conformational sensitive gel electrophoresis (CSGE) was used to distinguish cases having mutations in this region. ResultsTwo cases showed band shifts on CSGE. Exon-1 of the patients was directly sequenced. We found two different mutations in exon-1: the A/T mutation at +6 and the A/G mutation at +13. ConclusionsThe prevalence of hemophilia B leyden in B hemophilia patients (4.6%) in our results shows a higher frequency rate in Iran compared to that of other reported countries.
  • Pourfathollah, S.Z. Bathaie, S.M. Moazzeni, H. Khorsand Mohammad Pour Page 81
    Background and objectivesIntravenous immunoglobulin (IVIG) preparations are used in several disorders including primary and secondary immunodeficiencies, autoimmune and systemic inflammatory diseases; it is also applied in effective therapy of infectious diseases. IVIG is currently the most widely used plasma component in the world. The addition of multiple steps to the manufacturing process of IVIG lowers the yield of IgG and raises the manufacturing costs. Therefore, manufacturers attempt to employ a cost effective method with respect to safety and quality of the product. In this study we proposed a method which not only reduced the manufacturing steps but also raised product safety by the treatment of pasteurization as a virus inactivation method. Materials and MethodsFor this experimental study, the fraction II paste (rich in IgG) was obtained from fresh frozen plasma (FFP) by the modified cold ethanol fractionation method (Cohn’s method). For further purification, filtration was used to remove impurities. Before performing virus inactivation by pasteurization, protein solution was diafiltered and then the stabilizer was added. Pasteurized solution was diafiltered again and final product was prepared after sterile filtration. ResultsThe quality control results of the finished product obtained by the proposed method revealed that the purity was 100% (determined by cellulose acetate electrophoresis) and the polymer amount was less than 1% (evaluated by HPLC chromatography). The secondary and tertiary structures of IgG molecule were also examined by circular dichroism spectroscopy technique and were then compared to the commercial IVIG products bringing about approximately similar and satisfactory results. The yield calculated for the initial amount of IgG of plasma was 39.1% as measured by nephelometery. ConclusionsThe high purity of the finished product confirmed that the proposed purification process was satisfactory in despite of fewer steps when compared to the current methods. Indeed, the cost- effective preparation together with quatily and safety are taken into account in the proposed method. If the complementary experiments are carried out, the proposed method can escalate at the industry scale.
  • M. Ghorbani, M. Soleimani, S. Kavyani, A. Atashi Page 89
    Background and objectivesEmbryonic stem cells are potential pluripotent stem cells derived from inner cell mass of embryonic blastocyst stage. So far, differentiation of embryonic stem cells to megakaryocyte lineage has resulted from coculture with bone marrow stromal cells with disadvantages such as possibility of stem cell contamination from feeder layer and secretion of unknown factors from this layer ending in unwanted differentiation and genetic changes in embryonic stem cells. In this study, while excluding feeder layer, we differentiated murine bone marrow cells to megakaryocyte lineage. Materials and MethodsIn this experimental study, embryoid bodies resulted from R1 murine embryonic stem cells. The embryoid bodies were then cultured in two groups of test (containing IMDM with FBS, L-glutamin, non-essential aminoacids, beta mercaptoethanol, and TPO and IL-3 as growth factors) and control (the same culture medium used in test group without growth factors). After four days the colony assay test was performed, and after eight days immunohistochemistry staining for CD41 molecule, and finaly transcription test for PF4 gene using RT-PCR to demonstrate differentiation to megakaryocyte lineage. ResultsResults of the colony assay test indicated that the cells considered had the capacity to give rise to colonies. The total number of colonies and banzidine positive colonies were 57 ± 6.1 and 18 ± 3.6 respectively. On the other hand, immunocytochemistry analysis and PCR showed that the CD41 molecule and PF4 gene are expressed in differentiated cells. ConclusionsOur results indicated that murine embryonic stem cells differentiate into megakaryocyte lineage cells without utilizing feeder layer, and embryonic stem cells can be used as an immortal new source for producing megakaryocyte lineage cells on which basic biological research can be conducted.
  • M.H. Ahmadi, A. Gharehbaghian, S. Zolfaghari, S. Nasizadeh, M. Maghsudlu, A.M. Toolabi, P. Lotfy Page 99
    Background and objectivesThalassemic patients need regular blood transfusion because of chronic nature of disease. Since just major blood groups are controlled in compatibility tests, formation of antibody against minor blood groups (irregular antibodies) can cause transfusion reactions (delayed hemolytic reaction) and may produce complications for patients. In this study, we decided to perform screening and typing of antibodies with gel method and tried to substitute this modern method for routine tests. Materials and MethodsIn a descriptive study 441 thalassemia patients having referred to two thalassemic centers in Tehran and Ghazvin were studied. Data forms about blood transfusion status were filled out for all patients from whom blood samples were then taken. Screening antibody test with tube method was performed for all patients followed by assessment with gel method according to its standard pattern and respective program. Antibody identification test was performed according to the respective program as well. Results of obtained data from forms filled out by patients were assessed with SPSS 11.5 software; chi-square test was done with 95 % confidence interval. Results441 patients consisting of 234 males (53.1%) and 207 females (46.9 %) with the mean age of 22.6 years (SD ± 9.27) participated in the study. Out of the total number of subjects, there are 362 thalassemia major (82.1%) and 79 thalassemia intermedia (17.9%). Screening showed 391 patients (88.7%) without versus 50 (11.3) with alloantibodies. From among identified antibodies, anti-Kell and anti-D were present in 28% and 16% of cases respectively; antibodies to other Rh subgroups including c, C, e, E and Cw appeared in 26% of cases. Comparing results of microtube gel method with tube method for screening shows that 26 patients recognized as positive in gel method were negative in tube method. ConclusionsRegarding the alloimmunization frequency in thalassemic patients, it is suggested that RBC phenotype especially subgroups of Rh, Kell, Kidd, and Duffy be checked (in addition to ABO Rh(D) group) for every newly diagnosed thalassemia patient; it is further recommended that in every crossmatch for blood transfusion. Blood bag be selected based on Rh subgroups and Kell in conformity with patient phenotype; this would decrease alloimmunization by 90%.
  • S.H. Ghaffari, M. Yaghmaie, K. Alimoghaddam, A. Ghavamzadeh, M. Jahani, S.A. Mousavi, M. Irvani, B. Bahar, E. Baibordi Page 109
    Background and objectivesA specific chromosomal abnormality, the Philadelphia chromosome (Ph), is present in more than 90% of CML patients. The aberration results from a reciprocal translocation between chromosome 9 and 22, creating a BCR-ABL fusion gene. Major forms of BCR-ABL fusion are b3a2, b2a2, and e1a2. Less common fusion genes are b3a3 or b2a3 (p203) and el9a2 (p230). The aim of this study was to set up a multiplex RT-PCR assay and determine the frequency of different fusion genes in 75 Iranian patients with CML. Materials and MethodsIn this experimental study, peripheral blood samples from 75 adult Iranian CML patients were analyzed by multiplex RT-PCR to detect different types of BCR-ABL transcripts of the t(9:22). ResultsAll of the examined cases were positive for some type of BCR/ABL rearrangement. The majority of patients (82.6%) expressed one of the P210 BCR-ABL transcripts (b3a2, 62% and b2a2, 20%), while the remaining showed either one of the transcripts of b3a3, b2a3, ela2 or coexpression of b3a2 and b2a2. The rate of coexpression of the b3a2 and b2a2 was 5%. ConclusionsIt is possible to detect rare fusions other than common ones through multiplex method. In Iranian CML patients, b3a2 was three times more frequent than b2a2 shown to be higher as compared with other studies. Probably, the kind of fusion is of clinical importance and helps us in understanding t(9:22) leukemic cells pathogenesis.
  • Sh. Nazari, A. Shafiei, F. Abdollah Gorji Page 117
    Background and objectivesAcute lymphoblastic leukemia though the most frequent malignancy in children has well responded to medical treatment as compared with other types of malignancies in recent years. In addition to age, sex and number of white blood cells, genetic survey has been one of the prognostic determinants. This research has been carried out on children diagnosed after being referred to Mofid Children Hospital during a period of three years. This study aims at determining the factors effective on prognosis of lymphoblastic leukemia with an emphasis on patient acute karyotype. Materials and MethodsOut of 102 patients with the diagnosis of acute lymphoblastic leukemia being referred to this hospital between 1990-2002, 74 (within the age groups varying from 6 months to 13 years old) underwent cytogenetic test; out of the latter 28 were excluded. These 74 were classified according to their WBC count and age into high (42 cases) and low risk groups (32 cases). Then, the results were analyzed and compared according to the subfactors such as flowcytometry, age, sex, and blood cell count (WBC, hemoglobin and platelet) both in high and low risk groups. ResultsFrom 74 cases under study, flowcytometry showed that 64 (86.5%) suffered from leukemia type pre B cell; out of the latter 38 (59.4%) based on the number of white cells were placed in the low-risk group. In cytogenetic survey, 34 (45.9%) patients had normal karyotype, 16 (21.6%) had abnormality of chromosome number, and 14 (19%) abnormality of chromosomal structure. No conclusion could be drawn from cytogenetic test conducted on the remaining 10 cases. Comparison of the two groups of high and low risk showed no significant differences. From gender point of view, number of boys was considerably higher than girls in the low risk group (61.9% vs. 39.1%). But as far as karyotype was concerned, there were no differences between the two groups. ConclusionsRegarding the research findings, there was no significant difference between the two groups from genetic disorders point of view. Accordingly, we can conclude that age and number of WBC by themselves are not suitable preliminary factors for prognosis and genetic determination in genes domain. So, it seems necessary for a similar research at a larger scale to be conducted in which prognostic determinants are complied with disease trend.
  • M.R. Deyhim, F. Razjou, M. Maghsudlu, B. Aghaie, Z. Attarchi, Sh. Sharifi Page 125
    Background and objectivesTesting for hemoglobin is important in detection and prevention of anemia before and after blood donation respectively. Thus, hemoglobin screening test should have high sensitivity and accuracy for selection of blood donors.The present study aimed at comparative evaluation in measurement of hemoglobin by hemoglobin color scale (HCS) and reference method. Materials and MethodsIn this descriptive study, 144 female donors (the mean age of 33 ± 11) tested by Hb strips were found to be eligible for donation. In addition to the samples taken for Hb test, the second series of blood samples were also drawn from donors and were added to EDTA-coated tubes for measurement of hemoglobin by automated cell blood counter (Sysmex K-800) as a complementary measurement. The results obtained by the two methods were entered in SPSS statistical program (version 11.5) and analyzed statistically using Wilcoxon and Spearman correlation index. ResultsStatistically remarkable differences were observed between the mean of Hb results by cell blood counter (12.8 gr/dl) and the mean obtained by Hb strip color scale (13.2 gr/dl) in female blood donors. So the median rates of Hb tested by Hb color scale and cell blood counter were 14 gr/dl and 12.8gr/dl, respectively. Pearson correlation index showed no significant correlation between the two methods of measurement. ConclusionsResults showed that there was a remarkable difference in hemoglobin levels as measured by the two methods. Therefore, the use of Hb color scale for blood donor screening may fail to detect anemic donors or those with potentiality for post-donation anemia. It is then recommended that donors with Hb>13 gr/dl in Hb color scale be retested by more precise and sensitive methods including Hemo Cue or cell blood counter.
  • H. Alaoddolei, M. Kashizadeh, F. Sadighian Page 133
    Background and objectivesStorage, distribution, and appropriate use of blood and blood components require a great deal of supervision and control. Higher than needed blood orders not only adversely affect blood quality but also impose extra expenses on treatment center and patients. The aim of this study was to study the rates of blood order and use in different wards of Yahyanejad Hospital. Materials and MethodsThis was a descriptive study. Blood orders issued within 3 months for 1042 patients hospitalized in 14 wards of Yahyanedjad Hospital were reviewed. The data were then analyzed by the use of SPSS 11.5. ResultsOut of 1042 patients whose respective blood orders were reviewed, 599 (57.5%) were female and 243 (42.55%) male. Out of 724 patients experiencing blood administration, 361 (49.9%) were female and 363 (50.1%) male. The overall ratio of C/T and TI index were 2.01 and 0.86 respectively that are considered to be optimal as compared with the standard figures of C/T<2.5 and TI ³ 0.5. ConclusionsThe present findings show that adherence to appropriate principles for blood order can considerably reduce the rate of redundant orders, blood inadequacy, pressure upon blood centers, length of blood storage period, blood loss, and transmission of transfusion transmitted infections.